Незаборавно и неповратно…
Дожд, ладно… само една насмевка, очи полни несигурност и прегратка… Една вечер… Вечер во која за прв пат си дозволив да бидам онаа личност која навистина сум, си дозволив да се опуштам, и да бидам правата јас, без лаги, без криење… Росеше… најубавото нешто, чувството кога лесни капки ќе ти паднат на лицето, а сепак […]
Продолжи понатаму…
Веќе одамна има изминато полноќ, а јас и оваа вечер будна го дочекувам утрото на прозорецот од мојата соба, со надеж дека ќе поминеш, дека барем за момент ќе те видам. Но, ти одамна престана да поминуваш од оваа улица, знаеш дека тука живеам јас, онаа која безмилосно ја повреди. Како можеше така да си […]
Незаборавно и неповратно…
Дожд, ладно… само една насмевка, очи полни несигурност и прегратка… Една вечер… Вечер во која за прв пат си дозволив да бидам онаа личност која навистина сум, си дозволив да се опуштам, и да бидам правата јас, без лаги, без криење… Росеше… најубавото нешто…
Бескрајно ТЕ САКАМ
Те сакам. Бескрајно те сакам. Со сето срце, со сета своја душа… Се случи да се вљубам во тебе на прв поглед. Некогаш ми беше смешно кога ќе речеа – љубов на прв поглед. А еве токму мене не ме одбегна. Зар не е романтично? Но оттогаш ми се всели немир во…
Што е љубов???
Да живееш… Да копнееш… Да се будиш секое утро со помислата дека си некому потребен… Најубавото чувство. Тоа што нè исполнува. Ни го прави животот посебен и единствен. Единствен, на начин на кој некогаш бил само дел од нашите сонови. Што е тоа? Кое е тоа чувство кое може да ги помине сите препреки само […]
Tи кој не заслужи…
Сe е чудно, сe е тешко. Солзите понекогаш сами доаѓаат и нe задушуваат без причина или можеби така ние си мислиме. Има денови кога и самите не се поднесуваме, а уште повеќе има денови кога и другите не можеме да ги поднесеме. Денови исполнети со болка и тага, денови исполнети со мрак и солзи. Денови […]
Сега ставам крај…
Плачам… а од внатре срцето ми се крши на мали парченца како стаклената роза која паѓа на подот од кристали. Зошто мора да е се така црно? Зошто животот е толку суров и ни ја одзема и таа мала среќа, зошто всушност не залажува? Влегов во свет во кој што немав пристап, влегов во свет […]
Продолжувам напред без љубов…
Живот… Нешто што мора да се помине… Болка која секој ја доживува… Рана… Која секој човек во себе барем една има… Љубов… Само дел од живото на некои луѓе. Мојот живот пред и после една вечер… Чувствував Болка, тага, изнемоштеност, ми беше…
Срце исполнето со љубов
Седам сама во мојата соба и на тебе мислам. Ја слушам музиката која ме потсеќа на твоите очи и твојот лик. И се прашувам зарем мала е мојата љубов кон тебе. Зарем таа не е вистинска?! Додека упорно те љубам со сето мое срце и тагувам за тебе, ти некаде…
Љубовта што исчезна…
Вечерва овде без тебе замислена во темнината, и сокриена во бескрајот на тишината и осаменоста, удавена во разбрануваното море од тага и солзи, чекам да мине уште една ноќ… ноќ во која…